Nieselektywne leki α-adrenolityczne powodują silne rozszerzenie naczyń krwionośnych, dlatego znajdują zastosowanie w leczeniu stanów skurczowych naczyń obwodowych przed i po operacji gruczolaka rdzenia nadnerczy.
Nieselektywnych antagonistów receptorów α1 i α2 nie należy stosować w terapii nadciśnienia tętniczego, ponieważ pobudzenie receptorów α2 powoduje uwolnienie noradrenaliny, która pobudza receptory β1. Dochodzi więc do przyspieszenia akcji serca i zwiększenia wydzielania reniny.
Antagonisty receptorów α1 i α2 to:
Fenoksybenzamina to silny, nieodwracalny antagonista receptorów α1 i α2. Znajduje zastosowanie w leczeniu guza chromochłonnego.
Fentolamina odwracalnie blokuje odwracalnie receptory α1 i α2. Znajduje ona zastosowanie w leczeniu przełomu nadciśnieniowego oraz guza chromochłonnego nadnerczy w okresie okołooperacyjnym.
Zablokowanie receptorów α1 i α2-adrenergicznych przez fenoksybenzaminę i fentolaminę powoduje silne rozszerzenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do aktywacji baroreceptorów i w konsekwencji może spowodować tachykardię kompensacyjną.
ul. Lipowa 3, 30-702 Kraków
© 2022 Korki z Farmy | 3PG - Knowledge delivered. All Rights Reserved.
Jesteśmy częścią 3PG
Wypowiedz się na temat wpisu "Antagoniści receptorów α₁‐ i α₂‐adrenergicznych"
Tylko zalogowani użytkownicy mogą zgłaszać uwagi.
