Inhibitory dipeptydylopetydazy 4 są lekami podawanymi doustnie, stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu 2. Charakteryzuje je średnia siła działania hipoglikemizującego.
Mechanizm działania
Inhibitory dipeptydylopetydazy 4, inaczej zwane gliptynami, hamują aktywność enzymu dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4) odpowiedzialnego za inaktywację inkretyny GLP (ang. glucagon-like peptide) oraz inkretyny GIP (ang. glucose-dependent insulinotropic polypeptide). Inkretyny są wydzielane w jelitach w odpowiedzi na obecność pokarmu w przewodzie pokarmowym. Inaktywacja DPP-4, powoduje, że wzrasta stężenie inkretyn, a to skutkuje zahamowaniem uwalniania glukagonu oraz zwiększeniem wydzielania insuliny. Efektem końcowym jest obniżenie stężenia glukozy we krwi.
Zwróć uwagę, że gliptyny generalnie nie zwiększają ryzyka hipoglikemii, gdyż GLP-1 nie jest wydzielany gdy stężenie glukozy we krwi jest w normie.
Leki z tej grupy nie opóźniają opróżniania żołądka i nie wpływają na zmniejszenie masy ciała pacjenta. Co istotne są również obojętne, jeśli chodzi o ryzyko sercowo-naczyniowe – nie zwiększają go, ani nie zmniejszają.
Przykłady leków
Do inhibitorów peptydazy dipeptydylowej 4 zaliczamy leki takie jak:
- saksagliptyna (Onglyza),
- sitagliptyna (Januvia),
- linagliptyna (Trajenta),
- wildagliptyna (Galvus),
- alogliptyna (Vipidia).
Działania niepożądane
Gliptyny są bardzo dobrze tolerowane przez pacjentów. Do rzadko występujących działań niepożądanych wywołanych stosowaniem gliptyn należą:
- bóle, oraz zawroty głowy,
- zaparcia,
- infekcje górnych dróg oddechowych.