Inhibitory dipeptydylo­­petydazy 4 są lekami podawanymi doustnie, stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu 2. Charakteryzuje je średnia siła działania hipoglikemizującego.

Mechanizm działania

Inhibitory dipeptydylo­­petydazy 4, inaczej zwane gliptynami, hamują aktywność enzymu dipeptydylopeptydazy 4 (DPP-4) odpowiedzialnego za inaktywację inkretyny GLP (ang. glucagon-like peptide) oraz inkretyny GIP (ang. glucose-dependent insulinotropic polypeptide). Inkretyny są wydzielane w jelitach w odpowiedzi na obecność pokarmu w przewodzie pokarmowym. Inaktywacja DPP-4, powoduje, że wzrasta stężenie inkretyn, a to skutkuje zahamowaniem uwalniania glukagonu oraz zwiększeniem wydzielania insuliny. Efektem końcowym jest obniżenie stężenia glukozy we krwi.

Zwróć uwagę, że gliptyny generalnie nie zwiększają ryzyka hipoglikemii, gdyż GLP-1 nie jest wydzielany gdy stężenie glukozy we krwi jest w normie.

Leki z tej grupy nie opóźniają opróżniania żołądka i nie wpływają na zmniejszenie masy ciała pacjenta. Co istotne są również obojętne, jeśli chodzi o ryzyko sercowo-naczyniowe – nie zwiększają go, ani nie zmniejszają.

Przykłady leków

Do inhibitorów peptydazy dipeptydylowej 4 zaliczamy leki takie jak:

• saksagliptyna (Onglyza),
• sitagliptyna (Januvia),
• linagliptyna (Trajenta),
• wildagliptyna (Galvus),
• alogliptyna (Vipidia).

Działania niepożądane

Gliptyny są bardzo dobrze tolerowane przez pacjentów. Do rzadko występujących działań niepożądanych wywołanych stosowaniem gliptyn należą:

• bóle, oraz zawroty głowy,
• zaparcia,
• infekcje górnych dróg oddechowych.