Mechanizm działania

Kalcytonina to hormon peptydowy syntetyzowany w komórkach C tarczycy. Jej wydzielanie jest ściśle związane ze stężeniem wapnia we krwi.

Wzrost stężenia jonów wapnia wzmaga uwalnianie kalcytoniny, a zmniejszenie stężenia wapnia we krwi hamuje uwalnianie kalcytoniny.

Kalcytonina pomaga utrzymywać zasoby mineralne kości w momencie zwiększonego zapotrzebowania na wapń, np. w trakcie ciąży, karmienia piersią czy intensywnego wzrostu. Kalcytonina zapobiega nadmiernemu wzrostowi stężenia wapnia we krwi i zatrzymuje wapń w układzie kostnym. Hamuje resorpcję wapnia w kościach na skutek hamowania aktywności osteoklastów. Zwiększa ona mineralizację chrząstek i przyspiesza mineralizację kości.

Kalcytonina w lecznictwie

W lecznictwie zastosowanie znalazły preparaty syntetyczne, w których ugrupowania aminokwasów są zgodne z ugrupowaniem w kalcytoninie ludzkiej lub łososiowej (Calcitonin Jelfa, Calcistad). Z uwagi na wolniejszy metabolizm kalcytonina łososiowa cechuje się 25-krotnie większą aktywnością biologiczną. Kalcytonina jest stosowana w postaci roztworów do wstrzykiwań oraz aerozoli donosowych.

Wskazania

Preparaty kalcytoniny stosowane są w:

• stanach hiperkalcemii towarzyszącej nowotworom,
• chorobie Pageta,
• plamistym zaniku kości,
• osteoporozie.

Działania niepożądane

Stosowanie preparatów kalcytoniny może wywoływać:

• nudności i wymioty,
• zaczerwienienie i świąd skóry,
• wysypkę,
• drętwienie rąk.

Przy długotrwałym stosowaniu kalcytoniny łososiowej mogą się pojawić przeciwciała, które osłabiają jej działanie. Dlatego stosuje się ją zazwyczaj okresowo.