Choroba lokomocyjna to schorzenie pojawiające się podczas poruszania samochodem, samolotem lub innymi środkami transportu, wywołane nadpobudliwością błędnika i brakiem zgodności z sygnałami wzrokowymi świadczącymi o ruchu.

W chorobie lokomocyjnej zastosowanie znajdują:

• antagonisty receptora H₁,
• preparaty homeopatyczne,
• korzeń imbiru lekarskiego.

Najczęstszymi objawami choroby lokomocyjnej są:

• nudności i wymioty,
• bladość,
• ziewanie,
• senność,
• bóle głowy,
• zaburzenia koordynacji ruchowej,
• skłonność do omdleń.

Antagonisty receptora H₁

Leki z grupy antagonistów receptora histaminowego H₁ pierwszej generacji są stosowane w zapobieganiu i leczeniu choroby lokomocyjnej oraz wymiotów pochodzenia błędnikowego.

W profilaktyce i leczeniu choroby lokomocyjnej najczęściej stosowane są:

• dimenhydrinat (Aviomarin),
• difenhydramina (w Polsce w tym wskazaniu niezarejestrowana),
• chlorofenamina (w Polsce w tym wskazaniu niezarejestrowana),
• cyklizyna (niedostępna w Polsce),
• meklozyna (niedostępna w Polsce),
• prometazyna (Diphergan).

Wymienione leki charakteryzują się podobną skutecznością, różnią natomiast czasem działania i nasileniem działań niepożądanych. 

W zapobieganiu chorobie lokomocyjnej stosowana jest też cynaryzyna (Cinnarizinum WZF, w: Artigo). Jest to bloker kanałów wapniowych, rozszerza naczynia. Wykazuje także słabe działanie przeciwhistaminowe i cholinolityczne, słabo uspokajające i przeciwwymiotne.

Zwykle po podaniu doustnym antagonisty receptora H1 działanie przeciwwymiotne rozpoczyna się po 15-30 minutach i utrzymuje się przez kilka godzin. Pacjentom z chorobą lokomocyjną lek należy podać około godziny przed podróżą, a w razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 4-5 godzinach.   

Kłącze imbiru

Kłącze imbiru jest mniej skuteczne w zapobieganiu nudnościom i wymiotom niż syntetyczne leki przeciwwymiotne. Jednak jego stosowanie już w dawce 0,5 g dziennie skuteczniej niż placebo zwalczało wymioty.

Obecnie wszystkie dostępne na rynku preparaty zwierające kłącze imbiru to suplementy diety.

Preparaty homeopatyczne

Skuteczność preparatów homeopatycznych w leczeniu nudności i wymiotów nie jest potwierdzona w wiarygodnych badaniach. Wśród preparatów homeopatycznych stosowanych w leczeniu nudności i wymiotów dostępne są: Cocculine, Vomitusheel, Ipeca.

Hioscyna

Hioscyna to antagonista receptorów muskarynowych działający ośrodkowo i obwodowo. Wykazuje działanie przeciwwymiotne w chorobie lokomocyjnej.

W Polsce leki z hioscyną są niedostępne, chociaż hioscynę w formie plastrów transdermalnych można kupić m.in. w Wielkiej Brytanii.

Dostępny na rynku butylobromek hioscyny (Buscopan), w odróżnieniu od wolnej zasady nie przenika przez barierę krew mózg i nie powinien wywierać wpływu na działanie ośrodka wymiotnego w rdzeniu przedłużonym.