Choroba lokomocyjna to schorzenie pojawiające się podczas poruszania samochodem, samolotem lub innymi środkami transportu, wywołane nadpobudliwością błędnika i brakiem zgodności z sygnałami wzrokowymi świadczącymi o ruchu.
W chorobie lokomocyjnej zastosowanie znajdują:
- antagonisty receptora H1,
- preparaty homeopatyczne,
- korzeń imbiru lekarskiego.
Najczęstszymi objawami choroby lokomocyjnej są:
- nudności i wymioty,
- bladość,
- ziewanie,
- senność,
- bóle głowy,
- zaburzenia koordynacji ruchowej,
- skłonność do omdleń.
Antagonisty receptora H1
Leki z grupy antagonistów receptora histaminowego H1 pierwszej generacji są stosowane w zapobieganiu i leczeniu choroby lokomocyjnej oraz wymiotów pochodzenia błędnikowego.
W profilaktyce i leczeniu choroby lokomocyjnej najczęściej stosowane są:
- dimenhydrinat (Aviomarin),
- difenhydramina (w Polsce w tym wskazaniu niezarejestrowana),
- chlorofenamina (w Polsce w tym wskazaniu niezarejestrowana),
- cyklizyna (niedostępna w Polsce),
- meklozyna (niedostępna w Polsce),
- prometazyna (Diphergan).
Wymienione leki charakteryzują się podobną skutecznością, różnią natomiast czasem działania i nasileniem działań niepożądanych.
W zapobieganiu chorobie lokomocyjnej stosowana jest też cynaryzyna (Cinnarizinum WZF, w: Artigo). Jest to bloker kanałów wapniowych, rozszerza naczynia. Wykazuje także słabe działanie przeciwhistaminowe i cholinolityczne, słabo uspokajające i przeciwwymiotne.
Zwykle po podaniu doustnym antagonisty receptora H1 działanie przeciwwymiotne rozpoczyna się po 15-30 minutach i utrzymuje się przez kilka godzin. Pacjentom z chorobą lokomocyjną lek należy podać około godziny przed podróżą, a w razie potrzeby dawkę można powtórzyć po 4-5 godzinach.
Kłącze imbiru
Kłącze imbiru jest mniej skuteczne w zapobieganiu nudnościom i wymiotom niż syntetyczne leki przeciwwymiotne. Jednak jego stosowanie już w dawce 0,5 g dziennie skuteczniej niż placebo zwalczało wymioty.
Obecnie wszystkie dostępne na rynku preparaty zwierające kłącze imbiru to suplementy diety.
Preparaty homeopatyczne
Skuteczność preparatów homeopatycznych w leczeniu nudności i wymiotów nie jest potwierdzona w wiarygodnych badaniach. Wśród preparatów homeopatycznych stosowanych w leczeniu nudności i wymiotów dostępne są: Cocculine, Vomitusheel, Ipeca.
Hioscyna
Hioscyna to antagonista receptorów muskarynowych działający ośrodkowo i obwodowo. Wykazuje działanie przeciwwymiotne w chorobie lokomocyjnej.
W Polsce leki z hioscyną są niedostępne, chociaż hioscynę w formie plastrów transdermalnych można kupić m.in. w Wielkiej Brytanii.
Dostępny na rynku butylobromek hioscyny (Buscopan), w odróżnieniu od wolnej zasady nie przenika przez barierę krew mózg i nie powinien wywierać wpływu na działanie ośrodka wymiotnego w rdzeniu przedłużonym.