Leki stosowane w chorobie nad­ciśnie­­niowej – porów­nanie

Efekt hipotensyjny leków może być osiągany poprzez różne mechanizmy działania. Leki hipotensyjne mogą wpływać na układ RAA, blokować kanały wapniowe, blokować receptory beta-adrenergiczne, czy zmniejszać objętość krwi poprzez działanie diuretyczne. Poniżej zestawienie najważniejszych cech leków hipotensyjnych.
LekiMechanizm działaniaEfekty uboczneCechy szczególne
diuretyki tiazydowe (hydrochlorotiazyd)zmnieszjenie objętości krwi– częstomocz,
– dna moczanowa,
– hipokaliemia,
– hiponatremia
zmniejszają ryzyko udaru, ale powodują niekorzystny profil lipidowy
β-blokery (propranolol, atenolol, metoprolol)blokada receptorów β-adrenergicznych – zmęczenie,
– uczucie zimnych kończyn
zmniejszają ryzyko udaru, przeciwwskazane w astmie, niewydolności serca
ACEI (kaptopryl, lizynopryl, ramipryl)hamowanie konwertazy angiotensyny– suchy kaszel,
– znaczne obniżenie ciśnienia po pierwszej dawce
u pacjentów po zawale powodują cofanie się przerostu lewej komory
sartany (telmisartan, walsartan)blokowanie receptora dla angiotensyny II– hipotonia
– hiperkaliemia
nie wywołują suchego kaszlu
antagoniści kanałów wapniowych (pochodne dihydropirydynowe: nifedypina, amlodypina)rozszerzanie tętnic – zaczerwienienie twarzy,
– bóle głowy,
– obrzęki kostek
obecnie nie są zalecane w leczeniu nadciśnienia tętniczego
α1-adrenolityki (prazosyna, terazosyna, doksazosyna)blokada receptorów α1-adrenolitycznych– znaczne obniżenie ciśnienia po pierwszej dawce,
– hipotonia ortostatyczna
poprawiają profil lipidowy
inhibitory reniny (aliskiren)hamowanie aktywności reniny– bóle i zawroty głowy,
– biegunka
mogą być przydatne u chorych otrzymujących diuretyki, u których wzrasta aktywność reninowa osocza
antagoniści aldosteronu (spironolakton, eplerenon)kompetycyjni antagoniści aldosteronu– hiperkaliemiaeplerenon posiada niższe powinowactwo do receptora androgenowego niż spironolakton
Leki o ośrodkowym działaniu hipotensyjnym (klonidyna, metylodopa) hamowanie aktywności adrenergicznej w OUN– senność,
– suchość w jamie ustnej,
– hipotonia ortostatyczna.
hamują aktywność reninową osocza
Piśmiennictwo:
  1. Korbut, R. (red.) (2007) Farmakologia po prostu. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
  2. Janiec, W. (red.) (2021). Kompendium farmakologii. PZWL Wydawnictwo Lekarskie.
Data ostatniej aktualizacji: 6 miesięcy temu
Opracowanie: Ksenia Urbaniak, mgr farm. Barbara Żołna
Powered By MemberPress WooCommerce Plus Integration

Zaloguj się

Nie masz konta? Wykup dostęp

Zgłoś problem/uwagę/błąd

Wypowiedz się na temat wpisu "Leki stosowane w chorobie nad­ciśnie­­niowej – porów­nanie"

Tylko zalogowani użytkownicy mogą zgłaszać uwagi.