Leki | Mechanizm działania | Efekty uboczne | Cechy szczególne |
---|---|---|---|
diuretyki tiazydowe (hydrochlorotiazyd) | zmnieszjenie objętości krwi | – częstomocz, – dna moczanowa, – hipokaliemia, – hiponatremia | zmniejszają ryzyko udaru, ale powodują niekorzystny profil lipidowy |
β-blokery (propranolol, atenolol, metoprolol) | blokada receptorów β-adrenergicznych | – zmęczenie, – uczucie zimnych kończyn | zmniejszają ryzyko udaru, przeciwwskazane w astmie, niewydolności serca |
ACEI (kaptopryl, lizynopryl, ramipryl) | hamowanie konwertazy angiotensyny | – suchy kaszel, – znaczne obniżenie ciśnienia po pierwszej dawce | u pacjentów po zawale powodują cofanie się przerostu lewej komory |
sartany (telmisartan, walsartan) | blokowanie receptora dla angiotensyny II | – hipotonia – hiperkaliemia | nie wywołują suchego kaszlu |
antagoniści kanałów wapniowych (pochodne dihydropirydynowe: nifedypina, amlodypina) | rozszerzanie tętnic | – zaczerwienienie twarzy, – bóle głowy, – obrzęki kostek | obecnie nie są zalecane w leczeniu nadciśnienia tętniczego |
α1-adrenolityki (prazosyna, terazosyna, doksazosyna) | blokada receptorów α1-adrenolitycznych | – znaczne obniżenie ciśnienia po pierwszej dawce, – hipotonia ortostatyczna | poprawiają profil lipidowy |
inhibitory reniny (aliskiren) | hamowanie aktywności reniny | – bóle i zawroty głowy, – biegunka | mogą być przydatne u chorych otrzymujących diuretyki, u których wzrasta aktywność reninowa osocza |
antagoniści aldosteronu (spironolakton, eplerenon) | kompetycyjni antagoniści aldosteronu | – hiperkaliemia | eplerenon posiada niższe powinowactwo do receptora androgenowego niż spironolakton |
Leki o ośrodkowym działaniu hipotensyjnym (klonidyna, metylodopa) | hamowanie aktywności adrenergicznej w OUN | – senność, – suchość w jamie ustnej, – hipotonia ortostatyczna. | hamują aktywność reninową osocza |